Cuba, examens en rondreizen zonder plan
Door: anoukbiersteker
Blijf op de hoogte en volg Anouk
27 November 2011 | Mexico, Atizapán de Zaragoza
Hoog tijd om weer te vertellen wat ik allemaal heb uitgespookt! Het leukste nieuws is dat ik naar Cuba ben geweest voor zes dagen! Nu ben ik communist en zoek ik mensen om mij te helpen met de revolutie in Nederland.
Ik ging naar Cuba met zes andere studenten van de Tec, waarvan één Mexicaan, drie Fransen, een Duitser en een andere Nederlandse. Het briljante van Cuba is dat je daar ook gewoon met zn zevenen één taxi kan nemen - het hele land barst nog van de alltimers en in de wat grotere modellen pas je dus (met wat goede wil) met zn achten. Cuba is heel bijzonder, ik zou niet weten waar ik moest beginnen om alles uit te leggen. Het meest briljante van Cuba is dat ze - naar goed communistisch gebruik - een overheidsbeleid hebben om de maximale hoeveelheid geld uit het tourisme te halen: als tourist betaal je met een heel andere munteenheid als de lokale bevolking, waardoor ze dingen voor buitenlanders veel duurder kunnen maken. Ook typisch aan Cuba: internetten is vrijwel onmogelijk, in hotels is het vaak wel beschikbaar maar stervensduur (je bent zo een euro of vijf kwijt als je een uur wilt internetten), en het internetcafé is nog niet uitgevonden. Ook werkte mijn telefoon er helemaal niet. Heel rustgevend weekje gehad dus. Ondanks dat Cubanen dus geen internet hebben, zijn ze ervan overtuigd dat ze een geweldig lange-afstands vriendje kunnen worden. Iedereen wil zo ongeveer met je trouwen, omdat dat de enige manier is om het land uit te komen. Eigenlijk is alles het tegenovergestelde van Mexico, waar er dus wel overal internet is en iedereen het land vrijelijk uit mag (maar vervolgens de VS niet inmag, waar in feite iedereen heen wil). Waar het in Mexico barst van de criminaliteit en drugsbendes, kun je in Cuba rustig een dag door Havana lopen met je portemonnee uit je tas stekend - de kans dat je wordt beroofd is miniem vanwege de politiestaat. Mexico heeft daarnaast veel problemen met niet-schoolgaande kinderen, tienerzwangerschappen en corrupte politie, terwijl in Cuba ieder kind het (hoog aangeschreven) staatsonderwijs krijgt, en de politie op z'n zachtst gezegd nogal streng is. Er zijn nog veel meer voorbeelden, maar in feite is de enige overeenkomst tussen Mexico en Cuba dat ze graag kip eten en salsa dansen, haha.
In Cuba heb ik ook voor het eerst sinds ik naar Mexico vertrok weer op het strand gelegen - ik weet het, ik doe iets fout. Jaja, terwijl jullie met thermo-ondergoed en bivakmutsen (nouja, op z'n minst met sjaal en winterjas) de deur uitmoeten, kon ik gewoon de hele nacht in mijn zomerjurkje en slippertjes rondparaderen zonder het koud te krijgen. Grappig hoor, met zonnebrand factor 30 sinterklaaskadootjes kopen.
Over Sinterklaas gesproken, toen ik terugkwam kwam er een pakketje uit Nederland aan! Mijn zussen hadden me pepernoten, stroopwafels en meer Sinterklaastroep dan ik wist dat er bestond opgestuurd (sinterklaas CD, sinterklaas jutenzak, sinterklaas pakpapier, oké, maar een sinterklaas vlaggetjes-slinger?). Ik durf te wedden dat de Sinterklaasviering met Jorge's familie de beste wordt die er ooit in Mexico is gevierd! Sinterklaasvlaggetjes, beat that! Ik heb al met een hele hoop Mexicanen de wonderen van de stroopwafel gedeeld, vooral Erika en Mario, die in Nederland zijn geweest, waren me bijzonder dankbaar. Ook mijn Nederlandse uitwisselinggenootjes waren erg content. Nadat ik op dinsdag was teruggekomen, liep ik woensdag mijn privaatrecht-klas in, bleek ik al examen te hebben die dag. Ik besloot het erop te gokken (en dat was een grote gok, aangezien altijd allemaal weetjes worden gevraagd (gaat artikel 8 van de Mexicaanse blablablawet over de uitzonderingen op het toepassen van buitenlands recht? ehm... mogelijkerwijs wel ja)) en ik geloof dat ik de statistieken heb verslagen door meer dan 50 % van de true/false vragen fout te hebben. (Om jullie enigszins gerust te stellen, dit examen telt maar voor 16 % van mn eindcijfer, dus er is een goede kans dat ik het vak haal.) Dit betekende dat ik dat examen blijkbaar de week erop, waarvoor-ie gepland stond, niet had, dus ik begon onmiddelijk te plannen wat ik met deze vrije week allemaal zou kunnen doen. Ik had verder namelijk nog maar 1 examen, de ochtend van 6 december, dus ik had plotseling anderhalve week vrij. Eigenlijk had ik een heel goed plan om met Cristina te gaan reizen de laatste weken voor ik terugga naar Nederland, maar haar vlucht bleek toch al veel eerder terug te gaan zonder dat ze hem kon omboeken, dus momenteel gaat alles een beetje zonder plan.
Zo komt het dat ik nu in een hostel in Guanajuato zit, waar ik heen ben gereist met Romeo, een Mexicaans-Amerikaanse student die dolblij was dat-ie op de bus op de heenreis twee andere Amerikanen tegenkwam. Eigenlijk zou Lu, een Uruguayaans (zeg je dat zo?) meisje, ons gister komen vergezellen, maar er was een hele crisis met het kwijtraken van haar telefoon, dus nu zou ze vandaag moeten aankomen - maar ik weet dus nog steeds haar nieuwe nummer niet en ik hoop maar dat ze onderweg is en alles goed gaat. Romeo is inmiddels weer terug naar Mexico-Stad, dus vandaag had ik een dagje alleen in Guanajuato, ik ben lekker door de stad gelopen en allemaal winkeltjes in en uit gegaan, en heb de kunstwerken van de stoepkrijtwedstrijd bekeken. Ik kan je wel vertellen, dat ziet er heel anders uit dan wat ik vroeger op straat kalkte. En eigenlijk is het ook veel leuker dan het Van Gogh museum, een beetje over straat lopen en mensen aan het werk zien aan 'de schepping' van Michelangelo.
Meer later, nu ga ik snel eten want Lu leeft en is net gearriveerd!
Liefs, Anouk
-
30 November 2011 - 08:23
Sien:
Tjongejonge!!! 3 weken niet posten en dan zo'n mini verslag anouk! Ik net thee en pepernootjes klaarzetten, kruik op schoot om aan je verslag te beginnen en opeens is het alweer af! Ik verwacht toch wel nog wat meer, bijvoorbeeld over je plan van aanpak van het verspreiden van het communisme in nederland (zou de aivd je al opgemerkt hebben?)! En wat voor stad dat guabanitja dan wel niet wezen mag, en wie Lu en romeo eigenlijk zijn (volgens mij veranderen je reisgenoten/ vrienden om de twee weken- ik hou het niet meer bij :))! Kuskuskus!!!
-
13 December 2011 - 19:30
Marjolein:
G-e-w-e-l-d-i-g verhaal weer, blij dat Lu nog leeft!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley