Pantanal en Bonito
Blijf op de hoogte en volg Anouk
18 Juni 2014 | Brazilië, Bonito
Pantanal was ontzettend mooi. Op de dag dat we aankomen (na er een uur of zeven over te hebben gedaan om er te komen, maar dat was zeven uur door een prachtig landschap, bij het laatste stuk inclusief krokodillen en aapjes, dus mij hoor je nergens over), zijn we ´s avonds door het moerasland gereden en hebben we een bijzonder gevaarlijke slang (waarvan ik onmiddelijk de naam weer ben vergeten), een familie enorme cavia´s (capibara´s), nog meer krokodillen en hele zoot vogels gezien.
In de dagen daarop hebben we door de bossen en moerassen gelopen en over de rivieren gevaren, op piranha´s gevist (piranha blijkt best lekker te smaken), en paardgereden. Vooral naar het paardreden had ik erg uitgekeken (omdat ik al maanden niet op een paard had gezeten) en dat was volledig terecht. Hoewel we de meest spectaculaire beesten niet paardrijdend hebben gezien, was het fantastisch om tussen de overal rondgrazende koeien en zonnebadende krokodillen door te rijden (de krokodillen joeg de gids meestal maar even het water in. Ze zijn toch niet zo stoer als ze eruitzien als er een paard op af loopt). Er vlogen regelmatig papegaaien en andere vogels over en ik had al snel door waarom de gids met blote voeten reed: we zijn door heel wat meren heengereden. Het waren geen ´automatische paarden´. Dat schijnt echt een begrip te zijn in Zuid-Amerika: Paarden die uitsluitend de gids volgen en zich verder niet veel van hun berijder aantrekken. In plaats daarvan deed het paard braaf wat ik wou zodat ik me bijna een echte cowboy zou gaan voelen - de bijgeleverde blauwe bob-de-bouwer-helm heeft dat net aan weten te verhinderen.
Behalve de prachtige landschappen waren vooral alle wilde dieren fantastisch om in het wild te zien. Van de meeste heb ik een puike foto geplaatst, alleen de aapjes (onder meer brulapen), de gespotte slang, een hele zoot wilde zwijnen en een stuk of vijftig verschillende soorten vogels (waaronder regelmatig overvliegende toekans) heb ik niet goed op de kiek kunnen zetten. Ook de miereneter die we op de terugweg naar Bonito langs de snelweg hadden gespot staat niet op de foto - dat zijn trouwens enorme beesten.
Na de pantanal ben ik naar Bonito gegaan, een toeristisch plaatsje vlakbij een heel heldere rivier. Ik werd het hostel binnengelokt met de belofte van het beste ontbijt van Bonito en dat zou best nog eens waar kunnen zijn. Ik begin mijn dag inmiddels met het wegwerken van een halve fruitmand (zekerheidshalve eet ik alvast vitamientjes vooruit voordat ik naar het winterse Bolivia vertrek). De rivier heb ik gisteren bezocht, samen met de Amerikanen die in hetzelfde hostel verbleven (en zich diep schaamden voor het beroerde voetbal waarmee de VS van Ghana heeft gewonnen). Het was een avontuurlijke mountainbike tocht naar de rivier, op fietsen waar steeds meer onderdelen vanaf vielen. Om het extra de moeite waard te maken renden bij de rivier een heleboel aapjes rond. Het verschil met de Pantanal zelf was meteen duidelijk: waar de dieren in de Pantanal niet enorm schuw zijn, maar toch zeker niet op mensen afkomen, waren deze het duidelijk gewend gevoerd te worden. Leverde wel mooie foto´s op.
Vandaag was het een beetje druilerig weer - ideaal om de Nederland - Australie wedstrijd te bekijken vanuit een hangmat. Brazilie met iedereen die hier rondloopt heeft me toch een beetje aangestoken met het WK-virus, al is het maar omdat het het ideale gespreksonderwerp is.
De gesprekken met Brazilianen verlopen overigens nog niet heel soepel. Over het algemeen vraag ik in mijn beste Portugees of ze Spaans of Engels spreken, waarna ze nee zeggen. Vervolgens stel ik mijn vraag alsnog maar in het Spaans, omdat ik nog steeds geen Portugees spreek. Met wat geluk wordt er daarna ergens naartoe gewezen. Met minder geluk word ik ietwat hulpeloos aangestaard, waarna ik mijn heil maar weer elders ga zoeken.
Hopelijk is het taalprobleem binnenkort alweer opgelost. Morgenochtend vertrek ik namelijk in de richting van Bolivia, waar ik morgenavond een nachtbus (of -trein) naar Santa Cruz hoop te nemen, waarvandaan ik weer door kan in de richting van Sucre, de hoofdstad.
-
19 Juni 2014 - 09:14
Karel En Lieneke:
Anouk, wat een stoer wijf!
Ontzettend leuk om je berichten weer te lezen.
Ga er heerlijk van genieten!
-
19 Juni 2014 - 17:27
Anita:
Wauw Anouk, wat een belevenissen, en zo mooi omschreven. Het is fijn om je op deze manier te volgen.
Geniet ervan. Pas goed op jezelf.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley